The morning fog may chill the air

We ontwaken in ons hotel en kijken uit het raam en zien in de verte de typische mist al hangen. We hopen erop dat de Golden Gate Bridge niet geheel bedekt zal zijn in de mist.
Het hotel voorziet een klein ontbijtje met croissants en muffins in de lobby. Nadien wandelen we naar Powell Street waar we onze muni pass gaan kopen zodat we onbeperkt het openbaar vervoer kunnen nemen. Dit is echt wel aan te raden als je de hellingsgraad van de straten ziet.

We zitten net op het punt op Powel Street waar de kabeltram manueel wordt gedraaid. Het is een heel spektakel om dit te zien en aangezien we toch moeten aanschuiven zien we dit schouwspel toch een 6 tal keer.

Uiteindelijk springen op de tram en rijden we de heuvels op naar de crookedest street. Dit is het meest bochtige straatje in San Francisco. Door de te hoge hellingsgraad werd besloten om er bochten te creëren.

We zetten de tocht tevoet verder richting de Golden Gate Bridge en bemerken een bushalte waar we de bus nemen tot bij de brug. Waar we voor gevreesd hadden is waar want een dikke laag mist bedekt de mooie Golden Gate Bridge. Het is hier ook onmiddellijk heel wat frisser maar we laten ons niet kennen en lopen de brug over.

Volledig uitgewaaid nemen we de bus naar Fisherman's Wharf en Pier 39 waar we de befaamde zeeleeuwen terugvinden. We eten hier een hapje en springen een paar shops binnen en trekken daarna naar pier 39 van waaruit onze boot vertrekt naar Alcatraz.

We hebben de night tour geboekt en vertrekken bij zonsondergang en keren terug wat later op de avond. Het is een audiotour waarbij je zelf een parcours doorheen de meest beruchte gevangenis aller tijden mag lopen. Het is allemaal heel beklemmend wanneer je de vele verhalen hoort en alles ook in het echt kan aanschouwen, zeker een aanrader!!

If you're going to San Francisco...

We volgen de goeie raad van Wim op en vertrekken heel vroeg 's morgens naar LAX Airport. Eerst moeten we nog de huurwagen inleveren bij Alamo en dan brengt de shuttle ons naar de luchthaven. We komen uiteindelijk veel te vroeg aan op de luchthaven (typical :-)). De security check blijkt heel wat zwaarder dan we voordien al hebben doorstaan. We vermoeden dat er ergens wel een reden zal zijn want we horen ook steeds een waarschuwing door de luidsprekers dat er een verhoogde beveiliging is. Als ik dan door de security scan loop gaat natuurlijk het alarm af. De medewerker roept onmiddellijk alarm tegen haar collega en ik moet mee voor een grondige check. Uiteindelijk mag ik door en wachten we in de vertrekhal op de vlucht naar San Francisco met Southwest Airlines. Dit is de lowcostmaatschappij in de USA maar prijs kwaliteit liggen super goed... veel beenruimte, vriendelijke crew en gratis drank en versnapering aan boord. Een groot uur later landen we al in zonnig San Francisco. De piloot kondigde het al aan, het is uitzonderlijk warm vandaag. Ik was al voorbereid op het frisse weer in San Francisco en had een dikke trui en jas bij... deze maar snel terug in de valies gestopt.

We nemen de Bart (openbaar vervoer) vanuit de luchthaven naar Union Square waar ons hotel op 10 min wandelen ligt. Met onze zware koffers de heuvels op en af was geen lachertje en we zijn dan ook heel blij als we het Beresford Arms hotel zien opduiken.
We worden er goed onthaald en krijgen te horen dat we een upgrade naar een grotere kamer krijgen, super!!!

We installeren ons en vertrekken daarna richting Chinatown. Deze is inderdaad wel stukken mooier dan zijn variant in New York. Hongerig wandelen we naar Union Square waar we gaan eten in de Cheesecake Factory.

Aangezien deze heel populair is krijgen we een pager en moeten we zo'n 45 minuten wachten voor we aan tafel kunnen. Hiertegenover krijgen we wel een super plaatsje op het dakterras. We bestellen een overheerlijke maaltijd en genieten van de heerlijke zomeravond. We sluiten de avond af met een mega stuk cheesecake en gaan met rond gevulde magen terug naar ons hotel.

Have a magical time!

Na enkele dagen stilte kan ik eindelijk terug wat nieuws laten weten. Op ons hotel in Anaheim hadden we namelijk geen gratis wifi ($10 per dag ahum).

Op zondag ben ik met de jongens meegeweest naar Six Flags Magic Mountain en na sluitingstijd reden we onmiddellijk door naar Anaheim waar het Anabella Hotel ons opwachtte. We overnachten hier drie nachten in de nabijheid van Disneyworld waar we één dag naartoe trekken. Bij aankomst ploffen we uitgeput op ons bed neer want morgen staat de klok alweer heel vroeg.

Na ontbijt in het hotel wandelen we naar het Disneypark. De prijzige entree van $80 proberen we even te vergeten want dit is dan ook het allereerste Disneypark. Er heerst een gezellige drukte en in de namiddag breekt de zon er ook door. We hebben al willen merken dat er in de voormiddag altijd een dikke laag smog hangt boven LA. Het park is echt ongelofelijk mooi en doet ons Disneypark in Parijs in het niets verbleken. Er heerst een ongelofelijke sfeer en eventjes waan ik mij terug een jong meisje :-).
Het park is open tot 20h en om 19h nemen we nog de parade mee.
Het kasteel licht mooi op en Disney sluit uiteindelijk zijn deuren... we hebben er alvast met volle teugen van genoten!

Oorspronkelijk hadden we een tweede dag Disney gepland maar dan in California Adventure, het tweede park van Disney. Gezien het park nog in opbouw is en de ingang toch prijzig is trekken we naar Knottsberry Farm. Dit is het eerste pretpark van de USA. De sfeer is er wat minder dan Disney maar het park heeft toch zijn charmes. Het is er die dag uiterst heet dus insmeren geblazen!
Het park sluit al om 5h30 de deuren en we besluiten nog even in het zwembad van het hotel te duiken. Naast het zwembad is er ook een hot tub met de nadruk op hot! Na een kwartiertje brubbelen blazen we uit op de ligzetels... dit is pas echt vakantie!

Me time !

Vandaag gaan de jongens naar Six Flags Magic Mountain. Omdat ik geen twee dagen op rij het zware coastergeweld mentaal aankan besluit ik vandaag in Santa Monica te blijven. Ik haal wat slaap in, check de computer, praat met het thuisfront en vul mijn blog aan.
In de namiddag loop ik Third Street Promenade nog even af op zoek naar de trui voor mijn zuster maar jammer genoeg terug geen succes. Ik heb nog twee steden te gaan.
Ik loop Barnes & Nobles binnen en kies er een pokerboek uit voor Sam als verrassing. Hij wil graag een pokertoernooi spelen in Vegas dus hij zal zich goed moeten voorbereiden.

Ik krijg wat honger en zoek naar een supermarkt waar ik een afhaalslaatje meeneem. Terwijl ik over straat wandel voel ik mij een echte inwoner van Santa Monica.

Nu nog wat mijn valies pakken en dan languit naar televisie kijken. Wat kan dit deugd doen een dagje rust!

Morgen trek ik een dagje mee naar Six Flags Magic Mountain en dan rijden we 's avonds naar Anaheim.

Let's go to Hollywood!

Een bezoek aan LA is niet compleet zonder te lopen over de Hollywood Walk of Fame. Zelf vond ik dit eerder een ontgoocheling maar je kan nu eenmaal niet naar LA zonder Hollywood te zien.
Slenteren over de sterren en af en toe een bekende tegen het lijf lopen... tot nu toe nog niemand gezien but you never know ;-).
We nemen ook de tour mee in het Grauman's Chinese theater. Hier vonden al talloze premières plaats en eventjes zitten op de plaats waar normaal filmsterren zitten voelt toch wel een beetje magisch.

De vele opdringerige verkopers van "Startours" doen afbreuk aan de ganse ervaring. We staan nu eenmaal niet te wachten op een bustochtje langsheen huizen van bekende Hollywoodsterren. En niemand die weet of de afsluiting waar je op staat te kijken nu van Tom Cruise is of van een onbekende welgestelde inwoner.
We verlaten het drukke centrum en rijden terug de bergen in naar de Hollywood Sign. Ik vond op Internet een routebeschrijving naar een plaats waar je het dichtst bij de letters kan staan.
Eenmaal daar aangekomen komt iemand met een fluovestje naar ons toe om ons te vertellen dat hij deel uitmaakt van het buurtcomité en dat we hier gratis kunnen parkeren (adhv een gekleurd papiertje onder de ruitenwissers) en dat ze hiervoor graag een fooi willen van 5 à 10 dollar. Dit ruikt sterk naar oplichterij. We nemen onze foto's, halen het papiertje van onder onze ruitenwisser en rijden terug (zonder betalen natuurlijk :-)).

Na de nodige boodschappen wandelen we nog even heen en terug langs het strand naar de Santa Monica Pier.

Have a tramtastic day!

Een pluspunt aan ons appartementje was toch wel het feit dat we nu 's morgens gezellig konden ontbijten alvorens te vertrekken. We vonden gisterenavond lekker stokbrood met Nutella choco dus het ontbijt deze morgen was een feestmaal :-).

Een uurtje later vertrekken we naar de Universal Studio's. Echt wel iets waar ik naar uitgekeken heb deze trip. Enkele jaren terug ben ik er voorbij gepasseerd maar niet binnen geweest wat ik wel jammer vond want het zag er indrukwekkend uit.

Eenmaal binnengekomen lopen we rechtstreeks naar de studio tram tour. Aangezien dit toch wel dé attractie is van het park en alom geweten dat de wachttijden hier langer worden naarmate de dag vordert.
Onze gastheer geeft een woordje uitleg wanneer we langs de verschillende sets rijden en we kijken onze ogen uit. Ze zijn op dat moment ook nieuwe opnames aan het maken voor de serie Desperate Houswives. We rijden doorheen sets zoals Jurassic Park en zien hoe ze de special effects van The Fast and The Furious op het scherm toveren. De tour duurt een goeie 45 minuten en is absoluut een aanrader!

Onze gastheer Jimmy Fallon sluit de tour af met een liedje dat ons de ganse dag achtervolgt:
http://www.youtube.com/watch?v=wnW5-FM9mXE

Hierna kijken we naar de show Waterworld, een spectaculaire stuntshow naar de gelijknamige film. Gelukkig namen we plaats op de wet zone en niet de soaked zone ;-). Al deed een beetje water ferm deugd want het was zeer warm die dag.

Verder deden we nog attracties zoals Jurassic Park, The Mummy & The Simsons. Stuk voor stuk heel leuke aangeklede gebieden. De filmmuziek schalt ook door het park dus ik voel me hier best in mijn nopjes.

Omstreeks 18h sluit het park en we lopen nog door de Universal City Skywalk. Een straat vol met winkeltjes waar alles omtrent filmgadgets wordt verkocht.

Voor we naar het hotel terugkeren rijden we de bergen van LA in naar het Griffith Observatory Center. Van hieruit heb je een prachtig zicht over LA en op het heelal vanuit één van de sterrenkijkers. Hier zien we ook duidelijk dat er een laag smog over de stad hangt wat er ook voor zorgt dat het overdag zo mistig is.

Ridin 'N 'Tha Chevy

Onze wekker loopt af om 2h30, héél vroeg dus. Gelukkig staan de koffers al klaar en is het enkel wat opfrissen en we kunnen uitchecken. De avond ervoor had ik online een Shuttle besteld die ons omstreeks 3h20 naar de luchthaven zou brengen.

We hadden eventjes wat stress toen de shuttle een uur later nog steeds door hartje Manhattan aan het cruisen was om vanuit alle hotels gasten op te pikken. Het leverde ons wel nog een laatste blik op Times Square op.
Nadat we volledig volgeladen zaten reden we naar Newark Airport van waaruit we onze vlucht naar Los Angeles hadden. Net op tijd vertrokken uit New York want het weer begon er om te draaien en er werd heel wat regen verwacht.
Op de vlucht van zo'n 6 uur probeerde iedereen zoveel mogelijk de oogjes wat dicht te doen want we zaten terug met een tijdsverschil van -3u extra wat ons nu bracht op een totaal tijdsverschil van -9 u t.o.v België.

Bij de landing op LAX zien we de palmbomen al verschijnen maar jammer genoeg geen zon. Het is warm maar er hangt een dikke laag mist boven LA. We laten het niet aan ons hartje komen en nemen de shuttlebus naar Alamo waar we onze huurwagen gaan ophalen. Deze was op voorhand geboekt maar het was een standaardmodel dus ik wist dat ze zeker zouden gaan voor een upgrade als ze 4 zwaar beladen mensen zien komen. Waar ik voor vreesde kwam uit en de baliemedewerker probeerde ons tot driemaal toe te overtuigen dat wij echt niet allemaal in zo'n standaardmodel zouden passen. Hij bood ons een héél wat groter model aan tegen de "schappelijke" prijs van $210 voor de trip. We wimpelen dit af en hij blijft proberen en nu tegen een prijs van $145. Uiteindelijk geeft hij toe en krijgen we een bewijsje waarop staat dat we een wagen mogen kiezen uit rij 4 en 5. Niiiceee :-). We testen wat auto's uit en zien eentje die door de beugel kan. Terwijl we onze valiezen in de koffer proppen komt er naast ons een witte Chevrolet opgereden. Seriously! De keuze is snel gemaakt en we wisselen van auto... een zee van ruimte!! Voila nu op naar ons hotel in Santa Monica!

Ik heb gekozen voor Embassy, een kruising tussen hotel en appartementen, niet ver van de Santa Monica Pier. Het is een prachtig hotel met heel ruime kamers waaronder een eigen keuken en een aparte slaapkamer. Jammer genoeg krijgen we te horen van de hoteleigenaar dat we vanaf morgen naar een andere kamer moeten. De kamer op zich zal niet wijzigen maar we gaan gewoon een verdieping lager.

Na het uitpakken wandelen we naar Third Street Promenade. Een mooi winkelstraat met de beste eetgelegenheden en winkels van Santa Monica. Hier eten we een pizza en daarna wandelen we naar Santa Monica Beach met de pier. Op de pier ligt Pacific Park, een mini pretparkje die je veel ziet verschijnen in films en series. Daar zie je ook het bord dat het einde aangeeft van de route 66.

Aangezien we over een eigen keukentje beschikken gaan we inkopen doen bij de dichtstbijzijnde supermarkt "Vons". Ik schaf er mij onmiddellijk een kaart aan omdat je op die manier goedkoper kan winkelen. Grappig om naast mijn Delhaizekaartje nu ook een kaartje van Vons te hebben :-).

Goodbye New York City

Vandaag is helaas al onze laatste dag in het bruisende hart van Manhattan. We starten 's morgens met een bezoekje aan de Intreprid, Sea, Air & Space museum. Jammer genoeg is het een heel grijze dag en 's morgens hebben we zelfs wat regen. Het Intreprid was heel indrukwekkend om te zien en confronterend als je de beelden ziet van tijdens de Wereldoorlog.

Nu we het busstelsel ontdekt hebben nemen we de bus terug vanuit Pier 84 naar Times Square. Enkele haltes verder stappen een aantal mensen op en er ontstaat blijkbaar discussie wanneer iemand probeert voor te kruipen. Alles escaleert tot op een punt dat de ene zegt " this is the reason why people get stabbed".Ik kruip wat dichter tegen Sam aan want ik heb helemaal geen zin om getuige te zijn van een steekpartij. De buschauffeur roept dat iedereen moet kalmeren maar de beide mannen blijven uitdagen en roepen. Opeens stapt er een politieman op de bus en de gemoederen bedaren, oef... dit kon heel wat slechter aflopen.

We wandelen wat verder naar Top of the Rock aan Rockefeller Center. Ietwat de tegenhanger van Empire State Building qua uitzicht maar door de lagere ligging een mooier beeld overdag. Jammer genoeg was het wat grijs en mistig waardoor we niet zo ver uitzicht hadden.

New York, the city that never sleeps, heeft ons toch redelijk geveld en we zijn alle vier enorm vermoeid na de goedgevulde dagen. We schrappen het één en het ander in ons programma en nemen de kabeltram naar Roosevelt Island. Daar staat een oude hospitaal dat volledig vervallen is. Aangezien het ideaal is om prachtige foto's te schieten willen we die zeker niet missen. Groot is de tegenslag als blijkt dat de omgeving rond het hospitaal werd afgesloten door de komst van president Obama. Hij was aanwezig op United Nations en dat ligt net aan de overkant van het Smallpox Hospital.

Teleurgesteld keren we terug naar het hotel maar eerst kopen we nog enkele laatste souveniers. We nemen een douche en kruipen wat vroeger in bed. We moeten er namelijk om 2u30 terug uit voor onze vlucht naar Los Angeles.

Goodbye New York City!

Breakfast in Central Park

Goodmorning New York... vandaag bleven we een uurtje langer liggen en willen we er een wat relaxer dagje van maken. We gaan ontbijten bij Mama's Eatery, gelegen nabij ons hotel. We nemen er lekkere pancakes met strawberry's, versgeperst fruitsap en stukjes vers fruit njammmmmie!

We gaan terug een fiets huren om doorheen Central Park te racen. Vorige keer ben ik erdoor gewandeld en daarom nu besloten om te fietsen. Het groene hart van New York City is zo uitgestrekt dat een fiets geen overbodige luxe is.
Ik schrik er telkens opnieuw van hoe rustig het wel is in Central Park terwijl enkele straten verder het verkeer voorbij raast.

Na het terugbrengen van de fietsen springen we op de metro naar American Museum of Natural History. Door werken in de metro raken we niet tot bij het museum en moeten we via een andere overvolle metro enkele haltes verder. Uiteindelijk komen we een uur en half voor sluiting bij het museum aan. Het zal dus een blitzbezoek worden. We schiften in welke afdelingen we willen zien en nemen onmiddellijk de lift naar de afdeling waar de dino's staan. Echt wel een indrukwekkend museum en met spijt in het hart lopen we na een kort bezoek terug buiten. Zeker een plek waar we terugmoeten!

Door de problemen met de metro moeten we noodgedwongen te voet door Manhattan en dan vergeet ik erbij te zeggen dat ik mijn witte hakschoentjes aanhad... pijnlijk!!! Geen tijd om te rusten want om 19h vertrekt onze speedboat 'The Beast'. Na veel lopen en zuchten komen we aan bij Circle Line Cruises waar de verschillende bootritten vertrekken. Doodleuk zegt de dame aan de kassa dat ze de speedboat niet laten vertrekken door teveel wind. De moed zakt ons in de schoenen tot ik vraag of er andere mogelijkheden zijn. Uiteindelijk nemen we de 2 hour cruise langsheen Manhattan. We vertrekken bij zonsondergang en krijgen hierdoor een onvergetelijk uitzicht over de skyline van Manhattan. Bij het varen krijgen we wat uitleg en leuke toespelingen over de stad zoals "the only thing you can't see on the empire state building is .... the empire state building".

Desondanks het rusten blijven mijn pijnlijke voeten parten spelen. Hierdoor zoeken we een alternatief en springen we op een bus die ons naar Times Square brengt. Van hieruit nemen we terug de metro naar de Empire State Building voor een onvergetelijk zicht over The Big Apple.

On and on over the hills of Coney Island

Vandaag scheiden onze wegen. De jongens trekken naar Six Flags Great Adventure in New Jersey en ik wacht Wim op in de hotelkamer. Ondertussen zit zijn reis er bijna op en de eindhalte was New York City dus de ideale gelegenheid om er een gezellige dag van te maken. We namen de metro naar Coney Island. Ik had wat mijn twijfels na veel negatieve reacties op Internet maar de buurt is heel wat opgefrist. Aangezien de attracties zelf maar opengingen om 12 u wandelden we nog wat langs de boardwalk... de ideale gelegenheid om bij te kletsen. De zon schijnt ondertussen al fel op mijn reeds roodgebrande gezicht dus we verlaten de boardwalk en zien we dat de poorten van de attracties reeds geopend zijn. Hier vinden we een opeenstapeling van nostalgische oude kermisattracties. Wim stelt voor om onze toekomst te laten voorspellen door Zoltar. Zoltar heeft niet echt veel interessants te vertellen dus we trekken naar Cyclone, een nostalgische houten rollercoaster van 1927. Ik heb wat schrik voor het "rammeleffect" en die schrik blijkt gegrond. Bij de eerste heuvel schieten we naar achter en krijg ik zowaar bijna een whiplash. Ik breng de rit al gillend verder door en ondertussen kan Wim niet bijkomen van het lachen. De onride foto laten we maar zijn voor wat het is aangezien je mijn gezichtsuitdrukking al kan raden.

Wim stelt voor om onze hongerige magen te vullen met een hotdog van Nathan's. Een nostalgische hap in het al even nostalgische kustplaatsje.

In de namiddag trekken we terug naar Manhattan om wat winkels binnen te lopen op Broadway en Soho. Ik moet namelijk nog trui van Hollister kopen voor mijn zuz (jammer genoeg de trui in jouw maat nog niet gevonden).
Wim toont mij wat interessante plekjes waar we onze boodschappen kunnen doen. We wandelen ook binnen bij Dean & Deluca waar ik een prachtig glanzende groene appel zie liggen hmmmm. Aan de kassa gekomen val ik bijna omver van de prijs... $1.76. Nu ik heb tenminste wat vitamientjes binnen op die manier.

Onze voetjes doen zo'n pijn dat we besluiten terug te gaan naar het hotel voor een verkwikkende douche en wat tijd om te surfen. Ik plaats wat foto's online en smeer mijn voetjes in met Nivea.... oh verlichtend :-).
Ik besef dat mijn twee paar schoenen niet echt de meest comfortabele waren.

In de avond wil ik Wim trakteren op een zeiltochtje langs de haven van Manhattan. Deze was namelijk inbegrepen in onze New York pass maar wegens tijdsgebrek niet meer haalbaar. Wim kon Matthias zijn pas gebruiken om mij te vergezellen op de boot.
Eerst eten we een hapje in een visrestaurant aan de haven waar de ober direct wat nors wordt als hij hoort dat ik een pasta met plat water bestel. Daar gaat zijn hoge fooi :-), hij had natuurlijk gerekend op kreeft en een grote fles champagne ahum!

Het boottochtje is echt magnifiek. De stad is volledig verlicht en we varen langs de Brooklyn & Manhattan Bridge naar Stattue of Liberty. Enige minpuntje waren de Chinezen met hun flitstoestellen die niet doorhadden dat je op die manier niet de beste foto neemt.
Ik had natuurlijk mijn sd kaartje niet meer dus moest ik beroep doen op Wim. Hierdoor kan ik geen fotootje publiceren tot nader orde.

Laat in de avond wandelen we terug naar het hotel waar ik afscheid neem van Wim. I had a blast!!!!

Miss Liberty

Zoals gehoopt zijn we vrijdagmorgen 16/9 al heel vroeg wakker (gevolg van het tijdsverschil met België). Dit komt goed uit want ik had graag de eerste ferry richting Stattue of Liberty om de drukte wat te vermijden.
We stoppen bij Dunkin Donuts om een "gezond" ontbijtje van donuts en nemen de metro richting Battery Park. Aan Castle Clinton halen we onze tickets af die we gewoon ontvangen na het tonen van onze New York Pass. Ik had gelezen dat de eerste bezoekers gratis toegang kregen tot de pedestal dus ik besloot mijn geluk te beproeven en om 4 tickets te vragen. Ja hoor we mochten erop, woehoew das een meevaller!

Aangekomen aan de ferry bleek er totaal geen wachtrij te zijn en we kunnen heel snel op de ferry. Ik had misschien toch beter een touristil genomen want dat ding ging nogal heftig op en neer. Gelukkig viel het bij het varen al heel wat beter mee. De zon scheen op onze gezichtjes en iedereen had een vakantiegevoel.... eindelijk zon, wat hebben we haar gemist in België.

Het Vrijheidsbeeld is enorm indrukwekkend en na een paar kiekjes van het beeld en van Manhattan nemen we de volgende ferry naar Ellis Island. Hier kwamen alle migranten aan in afwachting van hun toelating tot de USA.

Tegen de middag nemen we de ferry terug en springen we op onze gehuurde fietsen om een stukje Manhattan te verkennen. Via de verhuurmaatschappij krijgen we een plan mee met een uitgestippelde route. Al gauw komen we een inwoner tegen die ons waarschuwt dat het fietspad niet bereikbaar is en veel te gevaarlijk door wegenwerken. Hij geeft ons de goede raad om de eerstvolgende straat door te rijden en zo op de Manhattan Bridge te rijden. Hij wenst ons een veilige fietsrit toe slik!
We slalommen door het verkeer en halen heelhuids de Manhattan Bridge...na een steile klim bereiken we de overkant en worden we beloond met een prachtig uitzicht vanaf Manhattan Bridge en Brooklyn Bridge.

Hongerig loods ik mijn medereizigers naar Grimaldi's pizzeria. Via Internet had ik hierover heel goede reviews gelezen en dit zou de béste pizzeria zijn in New York. Dat ik niet de enige was die dit gelezen had bleek al gauw uit de lange wachtrij voor het restaurant. Onze hongerige magen lieten het wachten niet toe en we sprongen de pizzeria rechtonder Brooklyn Bridge binnen. Hier namen we 2 large pizza's met ham & pineapple njaaammmmie. Jammer genoeg komen we wel weer bedrogen uit in prijs als we de rekening krijgen met tax en met fooi. We gaan dringend moeten beginnen beknibbelen op ons budget.

Ondertussen schrokken we van de tijd en aangezien de fietsen na vier uur terugmoeten haasten we ons over de Brooklyn Bridge. De weg terug bleek niet eenvoudig te zijn want alle fietsroutes lagen open. Het werd een race tegen de klok en uiteindelijk zagen we twee medefietsers die zo vriendelijk waren om ons de weg te wijzen.
Net op tijd de fietsen binnen!!!

We besluiten tot rust te komen en lopen naar Ground Zero. Het blijft nog steeds indrukwekkend om hier te lopen. We hadden graag het Memorial gezien met de kunstmatige watervallen maar dit bleek enkel toegankelijk met visitor passes. Na wat rondvragen bleek dat ze mensen standby hielden en vlug sluiten we ons aan in die rij. We are lucky en we mogen nog binnen... na een goeie securitycheck weliswaar. De Memorial is echt wel indrukwekkend en worden er weliswaar stil van.

De avond nadert en dorstig springen we een 24u shop binnen om wat drank vooraleer we ons hotel terug opzoeken. We hebben om 22h15 een boottocht ingepland met een zeilboot langsheen Manhattan en we willen eerst wat opfrissen in het hotel.

Wat later dan voorzien vertrekken we uit ons hotel en na een helse race naar de pieren ontdekken we allesbehalve een zeilboot.... where is she???? Rondvragen en rondhollen dan maar, maar het mag niet baten geen boot te zien. Opeens ontdekken we de aanlegsteiger met een bordje en wat folders maar geen boot. Wat is hier mislopen ?? We beslissen om dan maar de Empire te doen maar na heel wat gezeul met de metro besluiten we om gewoon ons bed in te duiken.

Morgen vertrekken mijn medereizigers naar Six Flags Great Adventure en ik breng wat quality time door met Wim!

Empire state of mind

Na een korte nacht op kot van Jens gaat om 5u30 onze wekker af. Met de koffers in de hand vertrekken we naar Brussel Nationale Luchthaven. Alles verloopt heel goed en stipt op tijd vertrekken we om 9u45 vanuit onze hoofdstad. We gaan een lange vlucht van 8 u tegemoet. Gelukkig hebben we elk ons eigen entertainmentset aan boord zodat ik nog kan kijken naar "Bridesmaids" en " Water for Elephants". Naast mij zie ik Sam vredig slapen en wou ik dat ik dat ook kon doen.
We worden wel goed verwend aan boord een krijgen een middagamaal en een snack. De tijd vliegt uiteindelijk voorbij en met wat kramp in de benen stappen we uit het vliegtuig in Newark. Vandaag is het wat bewolkt in New York en van zodra we staan aan te schuiven in de lijn van taxi's breken de hemelsluizen open. We springen vlug in onze yellow cab en worden voor ons hotel "Mulberry" afgezet. Dit bleek een aangename verrassing te zijn want het hotel zag er echt kraaknet en zeer modern uit. De bedden zijn superzacht.... terwijl ik dit verslag typ begin ik lichtjes in te dommelen en besluit ik morgen verder te schrijven... het is namelijk al 4h30 Belgische tijd... geeuw!

Goodmorning Belgium!!!! De jetlag speelt een beetje parten maar niet in ons nadeel. Om 6u30 zijn we allemaal klaar wakker en dat is maar goed ook want we willen de eerste boot naar Lady Liberty.
Om verder te gaan op gisteren....

Eens gesetteld op ons hotel trekken we erop uit. We doorkruisen Chinatown op zoek naar de metrohalte die ons naar Times Square zal brengen. Na wat zoeken zien we een infostand waar we een plattegrond van Manhattan vragen.
Op Times Square nemen mijn reisgenoten eerst vol verwondering de eerste foto's (I knew they would love it). We zoeken daarna snel de Planet Hollywood waar we onze New York pass kunnen afhalen. Met deze pass kunnen we zeven dagen lang de grootste attracties van New York bezoeken. Nadien lopen we Times Square af op zoek naar de meest indrukwekkende winkels waaronder The Disney Store, Toys 'r" US, The M&M Store, Hershey's Store... .We gaan ook op zoek naar de befaamde glazen kubus waar Apple zijn vestiging heeft en na een vermoeiende wandeling ontdekken we dat de kubus wordt gerenoveerd...bummer! Uitgeput en hongerig nemen we de metro terug naar Planet Hollywood voor een lekker avondmaal en waar we nog eens genieten van $10 korting huraaay!
Wel ontdekken we ook de vervelende gewoonte van "tipping".

We sloten graag onze eerste avond af met The Empire State Building maar Sam in zijn t-shirtje had het zo koud in de straten van New York dat we eerst naar het hotel teruggingen. Uitgeput viel iedereen op bed en toen werd gezamenlijk beslist om ons avondje op The Empire wijselijk uit te stellen. We keken dan een beetje naar het tv programma Wipe Out op ABC omdat ik hoopte om The Vampire Diaries te zien....niet dus.

Zo dit was kort een overzichtje van onze eerste dag in the Big Apple... op naar dag 2!!!

The only bagage you can bring is all that you can't leave behind

Het is eindelijk zover! Na maandenlang aftellen is het einde in zicht. Usa here I come again. Al moet ik nog één hindernis overwinnen: mijn koffer inpakken. Hoe neem je net genoeg mee om drie weken rond te trekken door de USA en met een limiet van 23kg... gemakkelijk :-) je laat de helft thuis en gaat gaan shoppen in de USA. Klinkt goed al neem ik mijzelf toch voor om zoveel mogelijk te proppen :).

Morgenavond vertrekken Sam en ik vanuit Ieper met de trein richting Kortrijk waar Matthias en Jens ons zullen vergezellen naar Leuven. Voor één keer worden we allemaal terug student en slapen we op Jens zijn studentenkot. Toch al een stapje dichter bij Brussel Nationale Luchthaven... al vrees ik voor de goede nachtrust...

Een eigen huis....

Weer een mijlpaal bereikt. Op 1 juli 2011 hebben wij de compromis getekend van onze eigen woning in Zonnebeke. Vanaf oktober krijgen wij de sleutel in handen en starten we aan de opfrissing van ons eigen stekje.

Alvast een voorsmaakje...

A brand new adventure...

in the USA. Yes I'm going back!
Date of travel: 15/09/2011 at 09h45.
Pax: Sam, Matthias, Jens and me :-).

What are we up to this time:


Donderdag
15/09/’11 Aankomst New York

Vrijdag
16/09/’11 New York

Zaterdag
17/09/’11 Six Flags Great Adventure/New York

Zondag
18/09/’11 Six Flags Great Adventure

Maandag
19/09/’11 New York

Dinsdag
20/09/’11 New York

Woensdag
21/09/’11 Vertrek uit New York + Los Angeles

Donderdag
22/09/’11 Universal Studio’s

Vrijdag
23/09/’11 Los Angeles

Zaterdag
24/09/’11 Six Flags Magic Mountain

Zondag
25/09/’11 Six Flags Magic Mountain

Maandag
26/09/’11 Disneyland Anaheim

Dinsdag
27/09/’11 Disney’s California Adventure

Woensdag
28/09/’11 Vertrek uit Los Angeles + San Francisco

Donderdag
29/10/’11 San Francisco

Vrijdag
30/10/’11 Vertrek uit San Francisco + Las Vegas

Zaterdag
01/10/’11 Las Vegas

Zondag
02/10/’11 Grand Canyon + Las Vegas

Maandag
03/10/’11 Vertrek uit Las Vegas

Dinsdag
04/10/’11 Landen in Brussel