The morning fog may chill the air

We ontwaken in ons hotel en kijken uit het raam en zien in de verte de typische mist al hangen. We hopen erop dat de Golden Gate Bridge niet geheel bedekt zal zijn in de mist.
Het hotel voorziet een klein ontbijtje met croissants en muffins in de lobby. Nadien wandelen we naar Powell Street waar we onze muni pass gaan kopen zodat we onbeperkt het openbaar vervoer kunnen nemen. Dit is echt wel aan te raden als je de hellingsgraad van de straten ziet.

We zitten net op het punt op Powel Street waar de kabeltram manueel wordt gedraaid. Het is een heel spektakel om dit te zien en aangezien we toch moeten aanschuiven zien we dit schouwspel toch een 6 tal keer.

Uiteindelijk springen op de tram en rijden we de heuvels op naar de crookedest street. Dit is het meest bochtige straatje in San Francisco. Door de te hoge hellingsgraad werd besloten om er bochten te creëren.

We zetten de tocht tevoet verder richting de Golden Gate Bridge en bemerken een bushalte waar we de bus nemen tot bij de brug. Waar we voor gevreesd hadden is waar want een dikke laag mist bedekt de mooie Golden Gate Bridge. Het is hier ook onmiddellijk heel wat frisser maar we laten ons niet kennen en lopen de brug over.

Volledig uitgewaaid nemen we de bus naar Fisherman's Wharf en Pier 39 waar we de befaamde zeeleeuwen terugvinden. We eten hier een hapje en springen een paar shops binnen en trekken daarna naar pier 39 van waaruit onze boot vertrekt naar Alcatraz.

We hebben de night tour geboekt en vertrekken bij zonsondergang en keren terug wat later op de avond. Het is een audiotour waarbij je zelf een parcours doorheen de meest beruchte gevangenis aller tijden mag lopen. Het is allemaal heel beklemmend wanneer je de vele verhalen hoort en alles ook in het echt kan aanschouwen, zeker een aanrader!!

If you're going to San Francisco...

We volgen de goeie raad van Wim op en vertrekken heel vroeg 's morgens naar LAX Airport. Eerst moeten we nog de huurwagen inleveren bij Alamo en dan brengt de shuttle ons naar de luchthaven. We komen uiteindelijk veel te vroeg aan op de luchthaven (typical :-)). De security check blijkt heel wat zwaarder dan we voordien al hebben doorstaan. We vermoeden dat er ergens wel een reden zal zijn want we horen ook steeds een waarschuwing door de luidsprekers dat er een verhoogde beveiliging is. Als ik dan door de security scan loop gaat natuurlijk het alarm af. De medewerker roept onmiddellijk alarm tegen haar collega en ik moet mee voor een grondige check. Uiteindelijk mag ik door en wachten we in de vertrekhal op de vlucht naar San Francisco met Southwest Airlines. Dit is de lowcostmaatschappij in de USA maar prijs kwaliteit liggen super goed... veel beenruimte, vriendelijke crew en gratis drank en versnapering aan boord. Een groot uur later landen we al in zonnig San Francisco. De piloot kondigde het al aan, het is uitzonderlijk warm vandaag. Ik was al voorbereid op het frisse weer in San Francisco en had een dikke trui en jas bij... deze maar snel terug in de valies gestopt.

We nemen de Bart (openbaar vervoer) vanuit de luchthaven naar Union Square waar ons hotel op 10 min wandelen ligt. Met onze zware koffers de heuvels op en af was geen lachertje en we zijn dan ook heel blij als we het Beresford Arms hotel zien opduiken.
We worden er goed onthaald en krijgen te horen dat we een upgrade naar een grotere kamer krijgen, super!!!

We installeren ons en vertrekken daarna richting Chinatown. Deze is inderdaad wel stukken mooier dan zijn variant in New York. Hongerig wandelen we naar Union Square waar we gaan eten in de Cheesecake Factory.

Aangezien deze heel populair is krijgen we een pager en moeten we zo'n 45 minuten wachten voor we aan tafel kunnen. Hiertegenover krijgen we wel een super plaatsje op het dakterras. We bestellen een overheerlijke maaltijd en genieten van de heerlijke zomeravond. We sluiten de avond af met een mega stuk cheesecake en gaan met rond gevulde magen terug naar ons hotel.

Have a magical time!

Na enkele dagen stilte kan ik eindelijk terug wat nieuws laten weten. Op ons hotel in Anaheim hadden we namelijk geen gratis wifi ($10 per dag ahum).

Op zondag ben ik met de jongens meegeweest naar Six Flags Magic Mountain en na sluitingstijd reden we onmiddellijk door naar Anaheim waar het Anabella Hotel ons opwachtte. We overnachten hier drie nachten in de nabijheid van Disneyworld waar we één dag naartoe trekken. Bij aankomst ploffen we uitgeput op ons bed neer want morgen staat de klok alweer heel vroeg.

Na ontbijt in het hotel wandelen we naar het Disneypark. De prijzige entree van $80 proberen we even te vergeten want dit is dan ook het allereerste Disneypark. Er heerst een gezellige drukte en in de namiddag breekt de zon er ook door. We hebben al willen merken dat er in de voormiddag altijd een dikke laag smog hangt boven LA. Het park is echt ongelofelijk mooi en doet ons Disneypark in Parijs in het niets verbleken. Er heerst een ongelofelijke sfeer en eventjes waan ik mij terug een jong meisje :-).
Het park is open tot 20h en om 19h nemen we nog de parade mee.
Het kasteel licht mooi op en Disney sluit uiteindelijk zijn deuren... we hebben er alvast met volle teugen van genoten!

Oorspronkelijk hadden we een tweede dag Disney gepland maar dan in California Adventure, het tweede park van Disney. Gezien het park nog in opbouw is en de ingang toch prijzig is trekken we naar Knottsberry Farm. Dit is het eerste pretpark van de USA. De sfeer is er wat minder dan Disney maar het park heeft toch zijn charmes. Het is er die dag uiterst heet dus insmeren geblazen!
Het park sluit al om 5h30 de deuren en we besluiten nog even in het zwembad van het hotel te duiken. Naast het zwembad is er ook een hot tub met de nadruk op hot! Na een kwartiertje brubbelen blazen we uit op de ligzetels... dit is pas echt vakantie!

Me time !

Vandaag gaan de jongens naar Six Flags Magic Mountain. Omdat ik geen twee dagen op rij het zware coastergeweld mentaal aankan besluit ik vandaag in Santa Monica te blijven. Ik haal wat slaap in, check de computer, praat met het thuisfront en vul mijn blog aan.
In de namiddag loop ik Third Street Promenade nog even af op zoek naar de trui voor mijn zuster maar jammer genoeg terug geen succes. Ik heb nog twee steden te gaan.
Ik loop Barnes & Nobles binnen en kies er een pokerboek uit voor Sam als verrassing. Hij wil graag een pokertoernooi spelen in Vegas dus hij zal zich goed moeten voorbereiden.

Ik krijg wat honger en zoek naar een supermarkt waar ik een afhaalslaatje meeneem. Terwijl ik over straat wandel voel ik mij een echte inwoner van Santa Monica.

Nu nog wat mijn valies pakken en dan languit naar televisie kijken. Wat kan dit deugd doen een dagje rust!

Morgen trek ik een dagje mee naar Six Flags Magic Mountain en dan rijden we 's avonds naar Anaheim.

Let's go to Hollywood!

Een bezoek aan LA is niet compleet zonder te lopen over de Hollywood Walk of Fame. Zelf vond ik dit eerder een ontgoocheling maar je kan nu eenmaal niet naar LA zonder Hollywood te zien.
Slenteren over de sterren en af en toe een bekende tegen het lijf lopen... tot nu toe nog niemand gezien but you never know ;-).
We nemen ook de tour mee in het Grauman's Chinese theater. Hier vonden al talloze premières plaats en eventjes zitten op de plaats waar normaal filmsterren zitten voelt toch wel een beetje magisch.

De vele opdringerige verkopers van "Startours" doen afbreuk aan de ganse ervaring. We staan nu eenmaal niet te wachten op een bustochtje langsheen huizen van bekende Hollywoodsterren. En niemand die weet of de afsluiting waar je op staat te kijken nu van Tom Cruise is of van een onbekende welgestelde inwoner.
We verlaten het drukke centrum en rijden terug de bergen in naar de Hollywood Sign. Ik vond op Internet een routebeschrijving naar een plaats waar je het dichtst bij de letters kan staan.
Eenmaal daar aangekomen komt iemand met een fluovestje naar ons toe om ons te vertellen dat hij deel uitmaakt van het buurtcomité en dat we hier gratis kunnen parkeren (adhv een gekleurd papiertje onder de ruitenwissers) en dat ze hiervoor graag een fooi willen van 5 à 10 dollar. Dit ruikt sterk naar oplichterij. We nemen onze foto's, halen het papiertje van onder onze ruitenwisser en rijden terug (zonder betalen natuurlijk :-)).

Na de nodige boodschappen wandelen we nog even heen en terug langs het strand naar de Santa Monica Pier.

Have a tramtastic day!

Een pluspunt aan ons appartementje was toch wel het feit dat we nu 's morgens gezellig konden ontbijten alvorens te vertrekken. We vonden gisterenavond lekker stokbrood met Nutella choco dus het ontbijt deze morgen was een feestmaal :-).

Een uurtje later vertrekken we naar de Universal Studio's. Echt wel iets waar ik naar uitgekeken heb deze trip. Enkele jaren terug ben ik er voorbij gepasseerd maar niet binnen geweest wat ik wel jammer vond want het zag er indrukwekkend uit.

Eenmaal binnengekomen lopen we rechtstreeks naar de studio tram tour. Aangezien dit toch wel dé attractie is van het park en alom geweten dat de wachttijden hier langer worden naarmate de dag vordert.
Onze gastheer geeft een woordje uitleg wanneer we langs de verschillende sets rijden en we kijken onze ogen uit. Ze zijn op dat moment ook nieuwe opnames aan het maken voor de serie Desperate Houswives. We rijden doorheen sets zoals Jurassic Park en zien hoe ze de special effects van The Fast and The Furious op het scherm toveren. De tour duurt een goeie 45 minuten en is absoluut een aanrader!

Onze gastheer Jimmy Fallon sluit de tour af met een liedje dat ons de ganse dag achtervolgt:
http://www.youtube.com/watch?v=wnW5-FM9mXE

Hierna kijken we naar de show Waterworld, een spectaculaire stuntshow naar de gelijknamige film. Gelukkig namen we plaats op de wet zone en niet de soaked zone ;-). Al deed een beetje water ferm deugd want het was zeer warm die dag.

Verder deden we nog attracties zoals Jurassic Park, The Mummy & The Simsons. Stuk voor stuk heel leuke aangeklede gebieden. De filmmuziek schalt ook door het park dus ik voel me hier best in mijn nopjes.

Omstreeks 18h sluit het park en we lopen nog door de Universal City Skywalk. Een straat vol met winkeltjes waar alles omtrent filmgadgets wordt verkocht.

Voor we naar het hotel terugkeren rijden we de bergen van LA in naar het Griffith Observatory Center. Van hieruit heb je een prachtig zicht over LA en op het heelal vanuit één van de sterrenkijkers. Hier zien we ook duidelijk dat er een laag smog over de stad hangt wat er ook voor zorgt dat het overdag zo mistig is.

Ridin 'N 'Tha Chevy

Onze wekker loopt af om 2h30, héél vroeg dus. Gelukkig staan de koffers al klaar en is het enkel wat opfrissen en we kunnen uitchecken. De avond ervoor had ik online een Shuttle besteld die ons omstreeks 3h20 naar de luchthaven zou brengen.

We hadden eventjes wat stress toen de shuttle een uur later nog steeds door hartje Manhattan aan het cruisen was om vanuit alle hotels gasten op te pikken. Het leverde ons wel nog een laatste blik op Times Square op.
Nadat we volledig volgeladen zaten reden we naar Newark Airport van waaruit we onze vlucht naar Los Angeles hadden. Net op tijd vertrokken uit New York want het weer begon er om te draaien en er werd heel wat regen verwacht.
Op de vlucht van zo'n 6 uur probeerde iedereen zoveel mogelijk de oogjes wat dicht te doen want we zaten terug met een tijdsverschil van -3u extra wat ons nu bracht op een totaal tijdsverschil van -9 u t.o.v België.

Bij de landing op LAX zien we de palmbomen al verschijnen maar jammer genoeg geen zon. Het is warm maar er hangt een dikke laag mist boven LA. We laten het niet aan ons hartje komen en nemen de shuttlebus naar Alamo waar we onze huurwagen gaan ophalen. Deze was op voorhand geboekt maar het was een standaardmodel dus ik wist dat ze zeker zouden gaan voor een upgrade als ze 4 zwaar beladen mensen zien komen. Waar ik voor vreesde kwam uit en de baliemedewerker probeerde ons tot driemaal toe te overtuigen dat wij echt niet allemaal in zo'n standaardmodel zouden passen. Hij bood ons een héél wat groter model aan tegen de "schappelijke" prijs van $210 voor de trip. We wimpelen dit af en hij blijft proberen en nu tegen een prijs van $145. Uiteindelijk geeft hij toe en krijgen we een bewijsje waarop staat dat we een wagen mogen kiezen uit rij 4 en 5. Niiiceee :-). We testen wat auto's uit en zien eentje die door de beugel kan. Terwijl we onze valiezen in de koffer proppen komt er naast ons een witte Chevrolet opgereden. Seriously! De keuze is snel gemaakt en we wisselen van auto... een zee van ruimte!! Voila nu op naar ons hotel in Santa Monica!

Ik heb gekozen voor Embassy, een kruising tussen hotel en appartementen, niet ver van de Santa Monica Pier. Het is een prachtig hotel met heel ruime kamers waaronder een eigen keuken en een aparte slaapkamer. Jammer genoeg krijgen we te horen van de hoteleigenaar dat we vanaf morgen naar een andere kamer moeten. De kamer op zich zal niet wijzigen maar we gaan gewoon een verdieping lager.

Na het uitpakken wandelen we naar Third Street Promenade. Een mooi winkelstraat met de beste eetgelegenheden en winkels van Santa Monica. Hier eten we een pizza en daarna wandelen we naar Santa Monica Beach met de pier. Op de pier ligt Pacific Park, een mini pretparkje die je veel ziet verschijnen in films en series. Daar zie je ook het bord dat het einde aangeeft van de route 66.

Aangezien we over een eigen keukentje beschikken gaan we inkopen doen bij de dichtstbijzijnde supermarkt "Vons". Ik schaf er mij onmiddellijk een kaart aan omdat je op die manier goedkoper kan winkelen. Grappig om naast mijn Delhaizekaartje nu ook een kaartje van Vons te hebben :-).